Nedeland is altijd een belangrijk broedgebied voor de wereldpopulatie van de grutto’s geweest, maar door de tegenwoordige schaarste aan bloemrijke en nattere weidegebieden, gaan de aantallen zorgelijk achteruit. Gelukkig is hij nog uitgebreid te bewonderen in het Lauwersmeer, zoals hier in de Bantpolder. Het is ieder jaar weer een feestje als de grutto’s vanuit hun winterverblijf hier zo eind februaei arriveren.
Eind maart begint de broedtijd van de grutto. Dan kun je ze zien baltsen en dat gaat er uitermate spectaculair aan toe.
De achterste grutto is het mannetje in zijn mooie oranje baltskleed. Hij zoekt toenadering tot het vrouwtje voor hem, dat, zoals bij de meeste vogels, duidelijk minder kleur op de vleugels heeft. Het mannetje probeert indruk te maken. Het spel is op de wagen.
De toenadering is geslaagd, het vrouwtje reageert niet afwijzend. Er volgt een soort paringsdans
Het mannetje probert te imponeren. In de lucht komen zijn vleugels wel heel mooi tot hun recht.
De missie lijkt geslaagd. Dit ziet er uit alsof ze het eens geworden zijn.
Het eindspel kan beginnen. Het mannetje springt op het vrouwtje en de paring vindt plaats.
In een oogwenk is de bevruchting een feit. Volgend jaar weer, want gruttopaartjes blijven vaak hun hele leven bij elkaar.
Het mannetje springt van het vrouwtje af, de bevruchting is voltooid. Het vrouwtje legt meestal drie of vier eieren en broedt ruim drie weken. De jongen verlaten het nest direct na de geboorte, het zijn nestvlieders. Ze worden nog wel een tijdje gehoed door de ouders.